คอลัมน์ มหัศจรรย์การ์ตูน
โดย วินิทรา นวลละออง
ปิดเทอมเป็นช่วงที่แห้งแล้งการ์ตูนเสมอค่ะ ไม่แน่ใจว่าเพราะเด็กปิดเทอมทำให้ไม่มีโอกาสออกจากบ้านมาซื้อการ์ตูนกันหรือเปล่า เหล่าสำนักพิมพ์จึงไม่ปล่อยการ์ตูนฮิตติดตลาดออกมามากนักในช่วงนี้ ข้อดีคือการ์ตูนที่ไม่ค่อยติดตลาดแต่คุณภาพดีหลายเรื่องก็จะได้ฤกษ์คลอดออกมาเสียที "ซึโบมิจัง ลืมอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?" คืออีกหนึ่งเรื่องที่ไม่น่าจะขายดี แต่มีความร่วมสมัยและสะท้อนสังคมยุคนี้ได้ดีอย่างคาดไม่ถึง
"ผิดด้วยหรือที่จะพยายาม" คือชื่อตอนแรกสุดที่แค่อ่านก็น่าสนใจแล้วค่ะ "ซึโบมิ" ตัวเอกของเรื่องคือเด็กสาวนักศึกษามหาวิทยาลัยปีสองที่ต้องใช้ความพยายามมาตั้งแต่จำความได้ น่าเห็นใจที่ความพยายามหลายอย่างของเธอไม่ประสบความสำเร็จ แต่เธอก็ยังพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้เสมอ
ซึโบมิอยู่กับคุณแม่แค่สองคน เนื่องจากคุณแม่เป็นหญิงเก่งที่ทุกคนยอมรับความสามารถ คุณแม่จึงคาดหวังให้ซึโบมิสมบูรณ์แบบเช่นเดียวกับเธอด้วย เรียกว่าเข้มงวดก็คงได้ค่ะ โชคดีที่ซึโบมิรับเอานิสัยของคุณแม่มา แต่ในความโชคดีกลับมีความโชคร้ายที่ยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่ นั่นคือเธอไม่ได้รับเอาความเก่งจากคุณแม่มาด้วย ดังนั้นตัวตนของเธอในความคาดหวังของทั้งคุณแม่และตัวเองจึงสูงมาก ในระหว่างที่ความสามารถจริงๆ ต่ำกว่าความคาดหวังไปเยอะ
หลายครั้งที่ซึโบมิดูถูกตัวเองและไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้เลย
ความรู้สึกเช่นนี้เรียกว่า Low self esteem ค่ะ คือความภาคภูมิใจในตัวเองต่ำ จะเห็นชัดเจนในช่วงวัยรุ่นซึ่งเริ่มหันกลับมามองว่าตนเองมีดีอะไรบ้าง คนที่หาไม่พบและยังหลงทางอยู่ว่าชีวิตควรจะเดินไปทางไหนดีมักจะลงเอยที่เกลียดตัวเอง อิจฉาผู้อื่น และกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่รู้จักโต
แต่หากจะโทษว่าเป็นความผิดของคุณแม่ของซึโบมิที่กดดันและบีบบังคับ ตั้งความคาดหวังให้ลูกสูงเกินไป อันนั้นก็คงไม่ใช่ พ่อแม่รักลูกเสมอค่ะ เพียงแต่การแสดงออกของแต่ละคนต่างกันไป การพบกันครึ่งทางระหว่างแม่ลูกอาจจะเป็นคำตอบที่ดีกว่าให้ใครคนใดคนหนึ่งต้องเป็นฝ่ายปรับตัวเข้าหาอีกคนในทุกเรื่อง (ที่พูดอย่างนี้ได้เพราะพ้นวัยรุ่นมาแล้วค่ะ แต่ย้อนไปมองตัวเองตอนวัยรุ่นก็คิดว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจเราเหมือนกัน เรื่องปกติค่ะ)
ชีวิตของซึโบมิจังมาถึงจุดเปลี่ยนเมื่อได้พบ "คาโอรุจัง" คุณปู่ที่สดใสร่าเริง คุณปู่คาโอรุจังชวนซึโบมิไปกินข้าวด้วยกันที่บ้าน (เด็กไทยอย่าเลียนแบบ การตามคนแปลกหน้าไปที่บ้านอันตรายค่ะ) และเธอได้พบกับครอบครัวประหลาดที่ทุกคนไม่ได้เป็นญาติกัน แต่กลับใช้ชีวิตร่วมกันในบ้านเหมือนครอบครัวเดียวกัน สมาชิกในครอบครัวยิ่งประหลาดเข้าไปใหญ่ค่ะ
คุณแม่ของบ้านนี้คือหนุ่มใหญ่ที่ตัดสินใจลาออกจากบริษัททั้งที่การงานกำลังรุ่ง ภรรยาของเขาโกรธมากและขอหย่า ทำให้เขาตัดสินใจทำในสิ่งที่ต้องการ คือ "งานบ้าน" คุณแม่ของบ้านนี้จึงกลายเป็นหนุ่มตัวโตเคราเฟิ้ม ส่วนคุณพ่อของบ้านคือหญิงสาวที่เป็นเวิร์กกิ้งวูแมน สังคมญี่ปุ่นไม่ค่อยยอมรับผู้หญิงทำงานค่ะ เธอจึงอยู่ในบ้านนี้และพิสูจน์ตัวเองว่าผู้หญิงก็เป็นช้างเท้าหน้าได้เช่นกัน แต่ที่ซึโบมิติดใจที่สุดเห็นจะเป็นลูกชาย เขาคือเพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ที่ไม่เคยได้รับความรักความอบอุ่นที่แท้จริงเลย สรุปว่าบ้านนี้คือแหล่งรวมคนที่กำลังค้นหาความภาคภูมิใจในตัวเองค่ะ
ซึโบมิกลายมาเป็นสมาชิกคนล่าสุด ปัญหาหลักของเธอคือไม่สามารถสลัดคำสาปของแม่ได้ เธอคิดว่าตัวเองไม่เอาไหนอยู่ตลอดเวลาและไม่มีทางพึ่งพาตัวเองได้เลย การมาอยู่บ้านประหลาดนี้อาจพบหนทางที่เธอจะได้เจอสิ่งที่ตัวเองรักและยืนหยัดด้วยขาของตัวเองบ้างโดยไม่ต้องหลบอยู่ใต้ปีกแม่ตลอดเวลา
เป็นการ์ตูนที่เหมาะกับวัยรุ่นและคนที่รู้สึกว่ายังไม่พบความหมายที่แท้จริงของชีวิตค่ะ ซึโบมิกับบ้านประหลาดอาจไม่ได้ทำให้เราค้นพบสิ่งสำคัญของตัวเองในตอนท้าย แต่อย่างน้อยเราจะได้หยุดเดินวนในเขาวงกตแล้วลองมาพิจารณาตัวเองอีกครั้งว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร
แค่ทำให้เราหันกลับมามองตัวเองได้ การ์ตูนเล่มนี้ก็คุ้มเงินสี่สิบบาทแล้วค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น