คอลัมน์ มหัศจรรย์การ์ตูน
โดย วินิทรา นวลละออง
วันที่ได้เดินเข้าโรงหนังไปดูเรื่อง Transformers เป็นวันที่ทำงานและอดนอนมาเป็นสัปดาห์แล้วค่ะ แต่ด้วยบุญคุณที่ต้องตอบแทนพ่อสารถีเลยยอมดูด้วยในรอบสามทุ่มครึ่ง (เลิกเที่ยงคืน) ในตอนนั้นสิ่งที่ทราบเกี่ยวกับ Transformers คือกำกับโดยไมเคิล เบย์ (จากอาร์มาเกดดอน) และเกี่ยวกับหุ่นยนต์แปลงร่างเป็นรถ หรือรถแปลงร่างเป็นหุ่นยนต์ทำนองนี้ เพิ่งมาทราบว่าสร้างเป็นการ์ตูนโทรทัศน์และเกมรวมถึงมีบรรดาของเล่นสารพัดหุ่นมากมายเอาทีหลังค่ะ
Transformers (ทรานส์ฟอร์เมอร์) เล่าเรื่องของ "แซม" เด็กหนุ่มมัธยมแสนจะธรรมดาที่พยายามเก็บเงินและตั้งใจเรียนเพื่อให้พ่อยอมซื้อรถให้ สาเหตุที่อยากได้รถคือคิดว่าหญิงต้องมาสนใจแน่นอน และหญิงสาวที่เขาหมายปองคือ "มิเกลล่า" สาวฮ็อตประจำห้องซึ่งเป็นแฟนกับนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลบ้าพลัง
ดูถึงตรงนี้แล้วก็เฉลียวใจขึ้นมานิดหนึ่งว่าไอ้มุขประมาณซื้อรถหลีหญิงเนี่ย...มันโบราณมากๆ เลยนะหลังจากนั้นเรื่องก็วนเวียนอยู่กับการสืบเสาะหาผู้ที่เจาะระบบฐานข้อมูลของอเมริกาและบุกไปลุยฐานทัพอเมริกันในกาตาร์โดยไม่รู้ว่าเป็นใคร
สาเหตุที่ไม่รู้เพราะวายร้ายเหล่านั้นสามารถแปลงกายให้รูปร่างหน้าตาเหมือนยานพาหนะได้ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องบิน รถถัง เฮลิคอปเตอร์ ฉากแปลงร่างที่แสนจะอู้ฟู่ทำให้คนในโรงกรี๊ดกร๊าดไปพอสมควร แต่กระนั้นผ่านไปจะครึ่งเรื่องแล้ว หุ่นฝ่ายพระเอกยังไม่ออกมาสู้ซะที! เค้าง่วงแล้วนะ!
เรื่องของเด็กหนุ่มกับอนาคตของโลกที่ไม่น่าจะเกี่ยวกันได้กลับมาบรรจบที่แว่นตาเล็กๆ อันหนึ่งซึ่งแซมได้รับจากบรรพบุรุษของเขา แว่นตานี้มีความลับของ "เมกาทรอน" หรือหุ่นยนต์ในเรื่องอยู่ด้วยแต่ตอนนั้นง่วงจัดก็เลยไม่ทราบว่าเขาแย่งกันไปทำไมสุดท้ายแว่นตาเล็กๆ อันนี้ทำให้แซมได้พบกับ "บัมเบิ้ลบี" หุ่นสีเหลืองกล้วยหอมที่แปลงเป็นรถยนต์ของแซม ตามมาด้วย "ออปติมุส" หุ่นรถบรรทุกยักษ์หัวหน้าทีมและผองเพื่อนอีกมากมาย หุ่นฝ่ายดีนี้ต้องการปกป้องโลกให้พ้นจากการทำลายล้างค่ะ
ฉากที่ตื่นเต้นที่สุดคงไม่พ้นฉากแปลงร่างของบรรดาหุ่นในเรื่องซึ่งใช้คอมพิวเตอร์กราฟิคทำได้อย่างประณีต ทราบเลยค่ะว่าต้องทุ่มทุนมหาศาลขนาดไหนกว่าจะได้ฉากที่สวยขนาดนี้ โดยเฉพาะเวลาแปลงร่างกลางอากาศแล้วลงมาเป็นรถวิ่งต่อบนถนนนี่สุดยอดเกินบรรยายจริงๆ ช่วงครึ่งหลังของเรื่องกระตุ้นอดรีนาลีนให้หลั่งได้เยอะเลยค่ะ ไม่มีพูดมากเหมือนต้นเรื่อง ลุยกันจนพังพินาศแบบไม่ต้องคิดถึงเหตุผลอะไรมากนี่ล่ะค่ะถึงจะสมเป็นหนังสำหรับเด็ก (ซับซ้อนมากแล้วคิดไม่ออก)
แต่ถึงจะบอกว่า Transformers ควรจะเป็นภาพยนต์หุ่นสำหรับเด็ก ในความเป็นจริงภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกจัดเรต PG-13 ค่ะ คือเด็กอายุต่ำกว่า 13 ปีควรมีผู้ปกครองให้คำแนะนำขณะชม บู๊ล้างผลาญคงไม่เท่าไร
แต่ที่ได้เรตนี้น่าจะเป็นบรรดามุกช่วยตัวเอง หรือการพูดด้วยภาษาวัยรุ่นแสลงหูที่หุ่นๆ เรียนรู้จากอินเตอร์เน็ต แม้จะรู้ว่าเป็นมุขให้ขำแต่คงไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากให้ลูกเห็นหุ่นที่ชอบพูดวาจาหยาบคายแล้วพูดตามแน่ค่ะ
เด็กจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นมุขสรุปแล้ว Transformers น่าจะเป็นความฝันวัยเด็กของชายวัยกลางคนหลายๆ คนและคาดหวังว่าน่าจะเป็นความฝันอันบรรเจิดของรุ่นลูกเราด้วย..ความคิดนี้อาจไม่ถูกเสียแล้วค่ะ
Transformers ฉบับภาพยนตร์ให้ความรู้สึกเหมือนผู้ใหญ่ที่อยากย้อนไปเป็นเด็กอีกครั้ง เป็นการเอาความฝันวัยเด็กมาขายผู้ใหญ่ (ซึ่งมีกำลังซื้อมากกว่า) ซึ่งสุดท้ายก็เป็นภาพยนตร์ทั่วๆ ไปที่ขายเอฟเฟ็คต์อลังการเท่านั้นเองค่ะ
สำหรับคนที่อยากชมหนังสนุกตื่นเต้น กราฟิคระดับเทพ ฉากบู๊ดุเดือดไม่มีผิดหวัง ขนาดตอนดูง่วงแทบตายก็ยังหลับไม่ลงเพราะตื่นเต้นจริงๆ แต่ถ้าอยากดูด้วยความคาดหวังว่าโลกของเด็กที่เต็มไปด้วยจินตนาการจะกลับมาอย่างใสบริสุทธิ์อีกครั้ง กลับไปดูฉบับการ์ตูนโทรทัศน์น่าจะเหมาะกว่าค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น